P.H.O-isolatie

Teveel vocht in uw kruipruimte leidt tot: Houtrot bij balken en/of houten vloeren en betonrot, bij veel jaren 70 & 80 woningen Roestschade aan het leidingwerk in de kruipruimte. Condensvorming tegen de funderingsmuren en de onderkant van de vloer, met doorslaand vocht en ongezonde muffe lucht in de woning tot gevolg. Onnodig warmte verlies van de vloer. Water heeft een zeer hoge warmtecapaciteit, daardoor onttrekt een vochtige kruipruimte veel meer warmte aan de vloer dan een droge kruipruimte. Verspochting en degeneratie van het isolatiemateriaal dat onder de vloer is aangebracht: pur, EPS of piepschuim raken op termijn toch met vocht verzadigd en verschimmeld, wol-isolatie verbuigt en isolatiefolies kunnen oxideren. Zo verliest de vloerisolatie op termijn zijn werking. Volgens het bouwbesluit wordt het vocht door kruipruimte-ventilatie afgevoerd. Echter, dit systeem is verre van optimaal. De ventilatie behoefte is namelijk van zeer veel factoren afhankelijk, o.a. de buitentemperatuur, bodemtemperatuur, vloertemperatuur en de luchtvochtigheid. Er is daarmee moeilijk een gemiddelde ventilatie behoefte te bepalen. Hierdoor is er in de zomer vaak teveel ventilatie en in de winter te weinig. Ook de vakverdeling in een kruipruimte creëert vaak dode hoeken waardoor bovenstaande vochtproblemen alsnog optreden. Veel logischer is het om het vocht probleem bij de bron aan te pakken. Al dit vocht komt namelijk vrij uit de grond onder de woning. Wanneer we de bodem van de kruipruimte met een dampremmer in de vorm van bijvoorbeeld een folie afsluiten hebben we het vochtprobleem eenvoudig opgelost. Op deze manier wordt het comfort van het gebouw verhoogd, worden onderhoudskosten gereduceerd en blijft de kwaliteit van isolatie gewaarborgd.